การให้ธรรมะที่แท้จริง หมายถึง การทำตนเองของทุกคนให้มีธรรมะ พิจารณาจากความจริงที่ว่า ผู้มีธรรมะเป็นผู้ให้ความเย็น ความสุขแก่ผู้อื่นได้ เช่นเดียวกันกับที่ให้ความเย็น ความสุขแก่ตนเอง อาจเห็นได้ว่า การให้ธรรมะไม่หมายถึงเพียงการพิมพ์หนังสือธรรมะแจก หรือการอบรมสั่งสอนด้วยวาจา ให้รู้ให้เห็นธรรมะเท่านั้น แต่การให้ธรรมะที่แท้จริงย่อมหมายถึง การทำตนเองของทุกคนให้มีธรรมะ ให้ธรรมะในตนปรากฏแก่คนทั้งหลายโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องมีการแสดงออกเป็นการสั่งสอนด้วยวาจา หรือเช่นด้วยการแสดงธรรมะแบบพระธรรมเทศนาของพระ การสั่งสอนธรรมะหรือให้ธรรมะด้วยความประพฤติปฏิบัติธรรมด้วยตนเองนั้น มีความสำคัญเหนือกว่าการแจกหนังสือธรรมะเป็นอันมากด้วยซ้ำ เพราะการประพฤติปฏิบัติธรรมด้วยตนเองอย่างสม่ำเสมอ จนธรรมะนั้นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายกับใจ นั่นแหละเป็นการแสดงธรรมะให้ปรากฏแก่ผู้รู้ผู้เห็นทั้งหลายทั้งปวง และจะต้องได้ผลมากกว่าการให้ธรรมะที่เป็นข้อเขียนในหน้าหนังสือ :: การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง "สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๙" http://www.dhammajak.net/forums/viewforum.php?f=6 :: รวมพระนิพนธ์ “สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน)” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=43452